حکمت صدم
قَالَ ( علیهالسلام )
وَ قَدْ مَدَحَهُ قَوْمٌ فِی وَجْهِهِ
اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَعْلَمُ بِی مِنْ نَفْسِی وَ أَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِی مِنْهُمْ
اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا خَیْراً مِمَّا یَظُنُّونَ وَ اغْفِرْ لَنَا مَا لَا یَعْلَمُونَ
(آنگاه که گروهى او را ستایش کردند فرمود:)
بار خدایا تو مرا از خودم بهتر مىشناسى، و من خود را بیشتر از آنان مىشناسم،
خدایا مرا از آنچه اینان مىپندارند، نیکوتر قرار ده، و آنچه را که نمىدانند بیامرز.
به قول سعدی :
سخنی که با تو دارم
به نسیم صبح گفتم
دگری نمی شناسم
تو ببر
که آشنایی!